Krok 5

Wyznaliśmy sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.

Ten krok stłumi twoje ego. Biorąc pod uwagę twoje ego, ten krok będzie trudniejszy niż inne, ale jest konieczny dla uzyskania długiego i całkowitego spokoju umysłu. Doświadczenie nauczyło nas, że nie możemy żyć samotnie z naszymi naglącymi problemami i wadami charakteru, które ją pogłębiają. Jeżeli przeszliśmy przez Krok Czwarty i to ujawniło doświadczenia, o których nie chcielibyśmy pamiętać, powinniśmy dojść do wiedzy, jak złe myślenie i działanie skrzywdziły nas i innych. Jeżeli chcemy się pozbyć wczorajszych win i męczarni, musimy o tym z kimś porozmawiać.

Wielu szukało łatwej drogi, by próbować przeskoczyć Krok Piąty, który zwykle składa się z ogólnego i bolesnego przyznania się, że kiedy graliśmy, byliśmy czasami złymi aktorami. Wtedy, w dodatku, my dołączyliśmy dramatyczny opis części naszego hazardowego zachowania, ale na temat rzeczy, które nas naprawdę niepokoiły, nic nie mówiliśmy. Usprawiedliwialiśmy to wymówką, że upokarzające wspomnienia nie powinny być z nikim dzielone.

Niektórzy ludzie są w ogóle niezdolni do zaprzestania gry, inni będą mieli okresowe nawroty zanim "wyczyszczą swój dom". Wielu wyjawia, jak próbowali dźwigać brzemię sami, jak cierpieli z powodu wyrzutów sumienia i depresji. Każdy musi wyznać swoje własne wady/ułomności. Większość z nas przyznałoby, że bez nieustraszonego przyznania się do naszych wad innej ludzkiej istocie, nie moglibyśmy przestać grać. Wydaje się oczywiste, że łaska woli Bożej nie wejdzie by wyrzucić nasza destrukcyjną obsesję grania, dopóki nie będziemy chcieli tego spróbować.

Ten Krok będzie dążył do wyrzucenia samotności. Kiedy pierwszy raz przyszliśmy do AH, i po raz pierwszy w życiu stanęliśmy między ludźmi, którzy rozumieli nasz problemy, mieli do zaoferowania sugestie i byli gotowi dzielić się doświadczeniami, myśleliśmy, że wszystkie nasze problemy zostały rozwiązane. Ale tak się nie stało, dopóki nie wyjawiliśmy naszych wad/ułomności i nie wysłuchaliśmy innych robiących to samo. Wtedy nasze brzemię nabrało faktycznie lekkości. Krok Piąty był odpowiedzią. Był to początek prawdziwej wspólnoty człowieka i Boga.

Ten krok jest sposobem nauczenia się sztuki przebaczania. Czujemy, praktykując Krok Piąty, że jest szansa na wybaczenie nam i że my, w zamian, możemy wybaczyć innym. Ten krok jest tym, w którym przychodzi pokora. Pokora. w tym kroku, oznacza rozpoznanie tego, kim jesteśmy i kim możemy się stać. Nasza pokora musi zawierać rozpoznawanie naszych wad. Żadna wada nie może zostać naprawiona dopóki jasno nie zobaczymy, czym ona jest. Wszyscy z nas zdali sobie sprawę z potrzeby szczerości i tolerancji, potrzeby skończenia z użalaniem się nad sobą. Naszym następnym problemem będzie znalezienie osoby, której się zwierzymy.

Powinien to być ktoś doświadczony. To może być twój opiekun albo może to być ktoś, kto czujesz, że ma doświadczenia podobne do twoich. To może być ktoś całkowicie spoza AH: doktor, duchowny, rabin, ksiądz etc. Kiedy decyzja zostanie podjęta, otrzymasz miłą niespodziankę. Rozmowa zacznie się łatwo i wkrótce zapalisz się do niej. Pod warunkiem, że nic nie ukryjesz, twoje poczucie ulgi będzie rosło z minuty na minutę. Kamień na dnie (w jamie) twojego brzucha stopniowo będzie się usuwał. Zniknie tak szybko jak twoje błędy zostaną wyeksponowane. Kiedy pokora i pogoda ducha zostaną w ten sposób połączone, coś jeszcze w tym wielkim momencie ma tendencje do pojawienia się: twoje pierwsze rzeczywiste odczuwanie obecności Boga. Nawet ci, którzy mieli wiarę wcześniej, często zaczynają mieć świadomość Boga jakiej nigdy wcześniej nie doświadczyli.

Uczucie jedności z Bogiem i człowiekiem, poprzez otwarte i uczciwe dzielenie się naszym okropnym brzemieniem winy, przynosi nam odpoczynek i spokój umysłu, kiedy możemy przygotować nas samych na następne kroki, w kierunku pełniejszego i bardziej znaczącego życia - wolnego od hazardu.